insangha birer musibet yetse, bizge dua qilip (iltija qilidu)

türkiye awazi radiyosi: zumer sürisi, 48 - 56 - ayetler. ulargha ularning (dunyada) qilghan yaman ishliri ashkara bolidu, ularning (dunyadiki chaghda peyghemberning dewitini) mesxire qilghanliqlirining jazasi üchün ularni (qattiq) azab oriwalidu[48]. insangha birer musibet yetse, bizge dua qilip (iltija qilidu), andin uninggha merhemet qilip birer némitimizni ata qilsaq, u: «bu német manga öz ilmimdin (yeni pezlimdin, emgikimdin, tirishchanliqimdin, riziq tépishning yollirini bilgenlikimdin) keldi» deydu. (ish u oylighandek emes) belki u sinaqtur (yeni német ata qilish bilen, uni itaet qilamdu? asiyliq qilamdu? dep sinaymiz). lékin ularning tolisi (buni) bilmeydu[49]. mundaq sözni ulardin ilgirikilermu qilghan, ularning érishken mal ـ mülükliri ulargha esqatmidi[50]. ular (dunyada) qilghan yamanliqlirining jazasini tartti. bularning ichidiki zulum qilghanlarmu qilghan yamanliqlirining jazasini tartidu, ular azabimizdin qutulalmaydu[51]. ular bilmemduki, allah (sinash yüzisidin) xalighan ademning rizqini keng qilidu, (xalighan ademning rizqini) tar qilidu, shek ـ shübhisizki, buningda iman éytqan qewm üchün nurghun alametler bar[52]. (i muhemmed! méning tilimdin) éytqinki, «(gunahlarni qiliwérip) özlirige jinayet qilghan bendilirim! allahning rehmitidin ümidsizlenmenglar. allah heqiqeten (xalighan ademning) jimi gunahlirini meghpiret qilidu, shübhisizki, allah nahayiti meghpiret qilghuchidur, nahayiti méhribandur[53]. silerge azab kélip, yardemge érishelmigininglardin burun perwerdigaringlar terepke qaytinglar we uninggha itaet qilinglar[54]. siler tuymighan halette silerge azabning ushtumtut kélishidin ilgiri silerge nazil qilinghan eng güzel qurangha egishinglar»[55]. herqandaq adem: «allahning taitide ketküzüp qoyghanlirimgha hesret! men (allahning sheriitini we dinini) mesxire qilghuchilardin idim» dep qalmasliq üchün[56]. yaki «allah méni hidayet qilghan bolsa (hidayet tépip) elwette teqwadarlardin bolattim» dep qalmasliq üchün[57].