аллаһ пүтүн шәйиләрни җүп йаратти

түркийә авази радийоси: йасин сүриси, 22 - 37 - айәтләр. мән немишқа мени йаратқан вә силәр (өлгәндин кейин) дәргаһиға қайтидиған аллаһқа ибадәт қилмай?[22] мән аллаһтин ғәйрийни илаһ қиливалидиған болсам, әгәр меһрибан аллаһ маңа бирәр зийан ـ зәхмәт йәткүзмәкчи болса, уларниң шапаити мәндин һеч нәрсини дәпи қилалмайду һәмдә мени қутқузалмайду[23]. әгәр ундақ болса (йәни аллаһтин ғәйрийни илаһ қиливалидиған болсам), мән һәқиқәтән опочуқ гумраһлиқта болимән[24]. мән һәқиқәтән (силәрни йаратқан) пәрвәрдигариңларға иман ейттим (иманимға) қулақ селиңлар (вә униңға гуваһ болуңлар)»[25]. (қәвми уни өлтүрүвәткәндин кейин, униңға) «җәннәткә киргин» дейилди, у: «кашки қәвмим пәрвәрдигаримниң маңа мәғпирәт қилғанлиқини вә мени һөрмәтликләрдин қилғанлиқини билсә иди» деди[26 ـ 27]. униңдин кейин униң қәвмини (җазалаш үчүн) асмандин қошун (йәни пәриштиләр) чүшүрмидуқ (һәр қәвмни һалак қилиш үчүн пәриштиләрни) чүшүрүвәргүчи болмидуқ[28]. пәқәт бир аваз биләнла нагаһан улар қетип қалди[29]. (аллаһниң айәтлирини инкар қилғучи) бәндиләргә әпсуски, уларға бирәр пәйғәмбәр кәлсила уни мәсхирә қилишти[30]. улар (йәни мәккә аһалиси) улардин илгири өткән нурғун үммәтләрни һалак қилғанлиқимизни билмәмду? улар буларниң йениға (йәни дунйаға әбәдий) қайтмайду[31]. уларниң һәммиси (қийамәт күни һесаб бериш үчүн) һузуримизға һазир қилиниду[32]. өлүк (йәни қурғақ) земинни (йамғур билән) тирилдүрүп, униңдин улар йәйдиған ашлиқни өстүргәнликимиз уларға (аллаһниң қудрити камиләсини көрситидиған) аламәттур[33]. биз земинда нурғунлиған хорма бағлирини, үзүм бағлирини бәрпа қилдуқ, шу земинда булақларни еқиттуқ[34]. улар униң (йәни бағларниң) мевисини йесун, (бу мевиләрни) уларниң қоллири йаратқан әмәс, улар (аллаһниң немәтлиригә) шүкүр қилмамду?[35]. аллаһ (пүтүн әйиб ـ нуқсанлардин) пактур, у пүтүн шәйиләрни җүп йаратти. земиндин үнүп чиқидиған нәрсиләрниң, уларниң өзлириниң вә улар билмәйдиған нәрсиләр (йәни аҗайип мәхлуқатлар) ниң һәммисиниң җүпти бар[36]. уларға (аллаһниң қудритини көрситидиған) бир аламәт кечидин ибарәтки, униңдин күндүзни айриветимиз ـ дә (йәни күндүзниң нурини йоқ қиливетимиз ـ дә), улар нагаһан қараңғуда қалиду[37].