گزارش شاهدان عینی از انواع شکنجه‌‌ها در زندان بگرام افغانستان

سامر البرق شهروند 47 ساله شهروند فلسطینی ساکن کرانه باختری در گفت‌وگو با خبرگزاری آناتولی اظهار داشت: در زندان بگرام در پایگاه هوایی بگرام آمریکا در افغانستان که در اصل جهنمی بدتر از زندان گوانتانامو است، تحت انواع شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفتم.

وی درباره شکنجه‌هایی که در طول سه ماهی که در سال 2003 در پایگاه بگرام افغانستان گذرانده بود، گفت: با وجود گذشت سال‌ها، نتوانسته‌ام از اثرات و تجربیات خود در زندان در پایگاه هوایی بگرام خلاص شوم.

البرق فلسطینی گفت که توسط آمریکا به اتهام عضویت در القاعده و برنامه ریزی برای حملات بازداشت شده بود، اما پس از اینکه هیچ دلیلی علیه وی پیدا نکرده بودند، آزاد شد.

وی افزود: «در رشته میکروبیولوژی تا مقطع لیسانس و فوق لیسانس در سال 1994 در پاکستان تحصیل کرده‌ام و مانند بسیاری از افراد در آن زمان، داوطلبانه برای ارائه خدمات بهداشتی به افغانستان رفتم. قبل از حمله آمریکا، خط مرزی پاکستان و افغانستان باز بود و رفت و آمد بسیار آسان بود. ما با تعداد زیادی از عرب‌ها و سایر ملیت‌ها با فکر ارائه خدمات به مسلمانان به افغانستان رفتیم».

وی با تاکید بر اینکه کار دیگری جز کمک‌های بشردوستانه انجام نداده است، اظهار داشت که در این مدت فرصت دیدار با افراد زیادی را داشته است.

- دستگیری و اتهام

سامر البرق با بیان اینکه پس از کمک‌های بشردوستانه در افغانستان به پاکستان بازگشته است، گفت که در سال 2003 در حالی که در اسلام آباد پایتخت این کشور برای گذراندن دوره دکترای خود آموزش می‌دید توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.

وی گفت: من 3 روز را بدون هیچ تحقیق و توضیحی در زندان‌های پاکستان گذراندم، سپس به آمریکایی‌ها تحویل داده شدم.

این شهروند فلسطینی با بیان اینکه آمریکایی‌ها مستقیما او را به پایگاه هوایی بگرام در افغانستان فرستادند، گفت که او به عضویت در سازمان القاعده، برنامه‌ریزی برای حمله به اهداف آمریکایی و شرکت در جلسات با رهبران القاعده متهم شده است.

البرق اتهامات وارده را رد کرده و می‌گوید: درباره بازداشت من در بگرام هیچ مدرکی برای اثبات وجود ندارد. اولین لحظه دستگیری چشم و دستانم را بستند. با هواپیما به مکان نامعلومی منتقل شدم. بعدا متوجه شدم که در پایگاه هوایی بگرام در افغانستان هستم. آمریکایی‌ها برخورد تهاجمی داشتند.

- انفرادی و شکنجه

البرق با بیان اینکه تحت شکنجه‌های مختلف جسمی و روحی قرار گرفته است، گفت: «لباس‌هایم را به طور کامل درآوردند و به مدت 2 هفته مرا به همین صورت نگه داشتند. آنقدر ضعیف بودم که نمی‌توانستم خودم را از سرمای شدید محافظت کنم. تا امروز هنوز از آن سرمای شدید خلاص نشده‌ام. آنها مرا در قفسی کاملا بسته قرار دادند. در زندان بگرام هر روز مرگ را با چشمان خود می‌دیدم».

وی با بیان اینکه در پایگاه بگرام با روشی به نام واتربردینگ شکنجه شده که احساس غرق شدن را به وجود می‌آورد، گفت: «از شیرهای بزرگ آب به صورتم پاشیده شد، فکر کردم در حال غرق شدن هستم، نفسم تنگ شده بود. مدام مورد توهین لفظی قرار می‌گرفت. یک بار دیواری را به من نشان دادند که با خون رنگ شده بود، یکی از بازپرسان گفت «آیا این خون را می‌بینید، خون دوستان شماست».

- وی بعد از افغانستان سال‌ها در اردن و اسرائیل زندانی بود

البرق گفت که پس از 3 ماه حبس در زندان بگرام به مکانی نزدیک خانواده‌ام منتقل شدم. به اردن که شهروندش بودم فرستادند. پس از 5 سال حبس در اردن نیز آزاد شدم چون هیچ جرمی در خصوص بازداشت وی در اردن به اثبات نرسیده بود.

وی که از اردن به کرانه باختری منتقل و به مدت 2 سال در آنجا مانده بود، این بار نیز توسط مقامات اسرائیلی بازداشت شد.

سامر البرق با اشاره به اینکه دادگاه اسرائیل حکم 7 سال حبس از جمله 4 سال حبس انفرادی را برای وی صادر کرده بود، تاکید کرد که اتهامات اسرائیل نیز عضویت وی در گروه القاعده بود اما هیچ مدرکی برای اثبات این موضوع وجود نداشت.

او که پس از آزادی از زندان‌های اسرائیل ازدواج کرد و صاحب یک فرزند شد، همچنان در یک کلینیک خصوصی در شهری در کرانه باختری به کار خود ادامه می‌دهد.

البرق گفت که سال‌های حبس وی که از پاکستان شروع شد و در زندان‌های اسرائیل به پایان رسید.

- حمله آمریکا به افغانستان

ارتش ایالات متحده از سال 2001، برای افرادی که به اتهام "تروریست" در مناطق مختلف افغانستان دستگیر کرده بود، زندان هایی را ساخت. برجسته‌ترین زندان مورد استفاده آمریکا در این کشور، زندان بگرام است که در 50 کیلومتری شمال کابل، پایتخت قرار دارد.

در سال 2002، تنها یک سال پس از حمله آمریکایی‌ها یک زندان 120 سلولی در پایگاه هوایی بگرام ساختند. زندان بگرام که توسط سازمان اطلاعات آمریکا «سیا» اداره می‌شود، به دلیل تبدیل شدن به مرکز شکنجه‌ها و تحقیقات مختلف هزاران شهروندان افغانستان که به اتهامات مختلف دستگیر شده بودند، به "گوانتاناموی افغانستان" معروف شد.