تولید نوعی سوخت برای زندگی راحت‌تر بر روی ماه

دانشمندان نوعی منبع انرژی ساخته‌اند که به فضانوردان اجازه می‌دهد برای مدت طولانی در ماه بمانند.

در چارچوب برنامه آرتمیس سازمان ملی هوانوردی و فضایی ایالات متحده آمریکا (ناسا)، هدف این امر ایجاد پایگاهی در ماه در حدود سال 2030 است.

دانشمندان دانشگاه بانگور در ولز نوعی سلول‌های هسته‌ای به کوچکی یک دانه خشخاش ساخته‌اند تا زندگی در پایگاه فضایی را ممکن سازد.

فناوری توسعه یافته توسط دانشگاه با مشارکت رولز رویس، آژانس فضایی بریتانیا و آزمایشگاه ملی لوس آلاموس در ایالات متحده این امکان را می‌دهد که کل نیروگاه هسته‌ای تا به اندازه یک اتومبیل باشد.

ماه که می‌تواند به عنوان ایستگاهی در سفر به مریخ نیز مورد استفاده قرار گیرد، دارای منابع بسیاری است که برای فناوری‌های مدرن ضروری است.

استفاده از این منابع در محل ممکن است سفر به سیارات دیگر را آسان‌تر کند.

از آنجایی که در ماه جو وجود ندارد، دمای هوا به منفی 248 درجه کاهش می‌یابد.

سوخت هسته‌ای طراحی شده توسط دانشگاه که Trisofuel نامگذاری شده است در نیروگاه هسته‌ای در ابعاد میکرو که توسط رولز رویس تولید می‌شود، استفاده خواهد شد.

گفته می‌شود که امکان بارگیری این نیروگاه بر روی موشک و انتقال آن به ماه وجود دارد.

تیم دیگری از دانشگاه بنگور در حال توسعه منابع پیشران هسته‌ای برای موشک‌های فضایی است.

رئیس این تیم، دکتر فیلیس ماکورونجه اظهار داشت که سیستم جدید نیروی رانش بسیار قوی داشته و سفر به مریخ را که با فناوری‌های فعلی بیش از 9 ماه طول می‌کشد به 6 ماه کاهش خواهد داد.