سالگرد محاصره سارایوو

آثار جنگ بوسنی که با محاصره سارایوو در 5 آوریل 1992 آغاز و منجر به کشته شدن بیش از 100 هزار نفر شد، همچنان مشهود است.

در حالی که اتحادیه اروپا استقلال اسلوونی و کرواسی را در 15 ژانویه 1992 پذیرفت، شرط همه پرسی برای استقلال بوسنی و هرزگوین را مطرح کرد.

پس از آن، بوسنی و هرزگوین در فوریه 1992 تصمیم به برگزاری همه پرسی استقلال گرفت.

صرب‌های بوسنی که می‌خواستند مشارکت را کاهش و آن را باطل کنند، تصمیم گرفتند همه پرسی را تحریم کنند.

بوسنی و هرزگوین با وجود تمامی موانع و مشکلات پس از نتیجه همه‌پرسی، استقلال خود را از یوگسلاوی اعلام کرد.

سارایوو در 5 آوریل 1992 بلافاصله پس از اینکه بوسنی و هرزگوین در همه‌پرسی 1 مارس 1992 به یک کشور مستقل تبدیل شد، توسط نیروهای صرب محاصره شد.

این محاصره رسما جنگ خونینی را آغاز کرد که 3.5 سال به طول انجامید.

پس از رفراندوم، صرب‌ها شروع به حمله به مناطق مسلمان‌نشین کردند. هدف آنها اعلام یک منطقه جدید صرب بوسنی در صربسکا بود.

صرب‌ها با 13 هزار نفر نیرو در تپه‌های اطراف سارایوو مستقر شدند و از آنجا با سلاح‌های سبک و سنگین حمله و شهر را محاصره کردند.

ارتش جمهوری بوسنی و هرزگوین در پاسخ به این اقدام صرب‌ها ارتشی متشکل از 70 هزار نفر تشکیل داد اما این ارتش از تجهیزات کافی برخوردار نبود و توان عبور از محاصره را نداشت.

محاصره سارایوو که طولانی ترین محاصره تاریخ معاصر محسوب می‌شود به مدت 1425 روز به طول انجامید و منجر به کشته شدن 11 هزار و 541 نفر شد که 1601 نفر از آنها کودک بودند.

در جنگ بوسنی که به طور رسمی با محاصره سارایوو آغاز شد و در سراسر این کشور گسترش یافت، 100 هزار نفر جان باختند و حداقل 2 میلیون نفر مجبور به ترک خانه‌های خود شدند.

این جنگ خونین در 21 نوامبر 1995 در پایگاه هوایی دیتون در اوهایو آمریکا با توافق احزاب بوسنیایی، صرب و کروات پایان یافت.

موافقت‌نامه دیتون توسط علی عزت‌بگوویچ اولین رئیس جمهور بوسنی و هرزگوین، اسلوبودان میلوشویچ رئیس جمهور سابق صربستان و فرانيو تودجمان رئیس جمهور سابق کرواسی و ریچارد هالبروک دیپلمات آمریکایی امضا شد.

سارایوو که در 5 آوریل 1992 مورد حمله قرار گرفت تا 26 فوریه 1996 در محاصره باقی ماند.

فکرت لوگیچ، کارمند سابق آژانس نقشه برداری بوسنی و هرزگوین، نقشه محاصره سارایوو را ترسیم کرد.

لوگیچ جزئیات نحوه تهیه نقشه محاصره 44 ماهه را به خبرنگار آناتولی توضیح داد.

وی اذعان داشت: با این نقشه می‌خواستم به نسل‌های آینده بگویم که در سارایوو چه گذشت و اجازه ندهم آنچه را که اتفاق افتاده فراموش کنند.