بوتاکس، یک محصول تصادفا یافته شده در حین یک روش درمانی

جاودانگی یا آرزوی جوان به نظر رسیدن همیشه توجه انسان ها را به خود جلب کرده است. حتی زمانی که لازم بود برای جوان ماندن با موجودات الهی درگیر شوند، از ستارگان کمک بخواهند یا به جادوگران یا معجون ها متوسل شوند، قدمی به عقب برنداشتند.

با این حال، هیچ چیز نمی تواند مردم را از قرار گرفتن در معرض روند پیری غیرقابل توقف با گذشت سالها نجات دهد. این یک فرآیند اجتناب ناپذیر است، به ویژه اگر عوامل محیطی امروزی، به ویژه آلودگی هوا و این واقعیت که محصولات خوراکی و آشامیدنی به طور فزاینده ای غیرطبیعی هستند را در نظر بگیریم.

با کاهش تدریجی چرخه زندگی، سلول های جوانی کم کم تخریب میشوند، ظاهر انسانها بد می شود، تغییرات مختلفی مانند افتادگی، چین و چروک و لک در پوست ایجاد می شود وهمه اینها باعث تضعیف روحیه افراد نیز می‌گردد و متاسفانه نمی توان پیری و این تغییرات را متوقف کرد.

خوب، آیا نمی توان این روند را که باعث می شود دشمنی با آینه نیز  بیشتر شود، کمی کند کرد و حداقل تا حدودی از تغییر شکل ظاهری ناشی از افزایش سن جلوگیری کرد؟ پاسخ به این سوال از قدیم الایام در حوزه صنعت آرایشی و بهداشتی بوده است، اما در نهایت، نتیجه مطلوب از علم پزشکی حاصل شده است.

نتیجه تحقیقات علمی نشان میدهد که روشهای زیبایی شناختی اعمال شده در بدن، به طور جدی بر میل و شادی افراد برای زندگی تأثیر می گذارد، اما در اینجا، به جای یک درمان کلی، مطالعات شخصی و هدف گرا مطرح می‌شود.

موردی که طی سالهای اخیر بسیار ترجیح داده میشود، کاربرد بوتاکس، یک محصول تصادفا یافته شده در حین یک روش درمانی در زمینه پزشکی است.

درمان بوتاکس روش موثری بود که توسط پزشکان در دهه 1980 برای از بین بردن بیماری هایی مانند تنبلی چشم و استرابیسم مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، پزشکان طی درمان های انجام شده برای تداوی این بیماری ها به طور اتفاقی متوجه شدند که بوتاکس با تحریک عضلات صورت، چین و چروک ها را تا حد زیادی کاهش می دهد. این واقعیت که بوتاکس تا حد زیادی چین و چروک های اطراف چشم و پیشانی را که زنان و مردان میانسال به بالا اغلب از آن شکایت دارند، از بین می برد، مد جدیدی را در زمینه زیبایی صورت در دهه 1990 ایجاد کرد. آنچه سرنوشت بوتاکس را تعیین کرد، شرکت FDA، سازمان غذا و داروی ایالات متحده بود که این روش را در سال 2002 تا حدی تایید کرد. تایید FDA بسیاری از بیمارستان ها را قادر ساخت تا درهای خود را به روی این روش جدید زیبایی باز کنند.

بوتاکس که نام خود را از باکتری هایی که از آن به دست می آید گرفته شده است، با تصفیه نوروتوکسین هایی تولید می شود که باعث تحریک و منقبض شدن عضلات می‌گردد. این ماده مانند بسیاری از داروها، حاوی سم رقیق شده است، بنابراین باید در استفاده از آن بسیار احتیاط کرد. نباید فراموش کرد که بوتاکس فقط می تواند چین و چروک های ناشی از حرکت عضلات صورت را اصلاح کند و تاثیر آن بر روی چین و چروک های عمیقی که در طی سالیان متمادی ایجاد شده اند کاملا محدود است. بوتاکس با تزریق در دوزهای بسیار کم توسط پزشکان متخصص درماتولوژی پوست یا جراحی پلاستیک انجام می شود و نتایج در عرض 10-15 روز کاملاً آشکار می شود. استفاده از بوتاکس که اثر آن حداکثر 6 ماه باقی می ماند و باید تکرار شود، برای برخی افراد اکیدا ممنوع است. افراد مبتلا به بیماری های سیستم عصبی عضلانی، زنان باردار، کسانی که داروهای آنتی بیوتیکی مصرف می کنند و کسانی که به تخم مرغ حساسیت دارند باید از بوتاکس دوری کنند. تزریق بوتاکس که توسط افراد غیرمتخصص انجام می شود و یا خصوصیات فردی بیماران را در نظر نمی‌گیرد و دارای دوزهای بالا می باشد باعث ایجاد حالت های اغراق آمیز به خصوص در ناحیه صورت می شود و در نتیجه این افراد در زندگی اجتماعی دچار مشکل می‌شوند. بنابراین کسانی که فکر می کنند با استفاده از بوتاکس توسط افراد غیر متخصص در کلینیک‌های غیرقانونی به زیبایی ابدی دست خواهند یافت، با ناامیدی جدی مواجه می شوند. با این حال، حداقل تا زمانی که جایگزین بهتری برای آن پیدا شود، نمی توان از بوتاکس، یکی از ارزشمندترین اکتشافات تصادفی 30 سال اخیر در زمینه لوازم آرایش چشم پوشی کرد. زیرا از قدیم الایام، تمایل بشر به جوان ماندن برای همیشه، حتی اگر جاودانی نباشد، هرگز تغییر نکرده و به نظر نمی رسد که تغییر کند.