کشف تصادفی الفبای بریل

خواندن و نوشتن پس از نقاشی های دیواری برای تمام تمدن هایی که بشر ایجاد کرده است ضروری است. ما نه تنها با صحبت کردن بلکه با خواندن و نوشتن با یکدیگر ارتباط برقرار می کنیم و می توانیم تجربیات گذشته خود را به نسل های آینده منتقل کنیم. به همین دلیل، اختراع نوشتار، چه هیروگلیف مصری و چه خط میخی، مهم‌ترین رویداد تاریخ بشر بدون توجه به زمان و زبان مورد استفاده به شمار می‌رود. ارزش نوشتن برای هر چشم بینایی غیرقابل انکار است، اما اگر نتوانید ببینید یا دچار اختلال بینایی باشید چه؟

لوئی بریل که در سال 1813 هنگامی که تنها 4 سال داشت در مغازه کفش فروشی پدرش به شکلی تصادفی هر دو چشمش را از دست داد، الفبای بریل را که بخش مهمی از تمدن امروزی میباشد، یافت.

در واقع اختراع الفبای بریل نتیجه یک سری تصادفات بود. ناپلئون بناپارت که در فرانسه قدرت را در دست داشت، سیستمی می خواست که به سربازان ارتش او اجازه دهد به صورت رمزگذاری شده، بدون صحبت، در تاریکی شب و بدون نیاز به نور با هم ارتباط برقرار کنند. افسری به نام شارل باربیه کار روی این پروژه را آغاز کرد و سیستمی متشکل از 12 حباب طراحی کرد که نام آن را "نوشتن شبانه" گذاشت.

با این حال، ناپلئون بناپارت از این سیستم خواندن و مطالعه جدید خوشش نیامد و آن را به کناری انداخت. لویی بریل که در این زمان بینایی خود را از دست داده بود، سعی می کرد در مدرسه نابینایان پاریس خواندن و نوشتن بیاموزد، اما تکنیک های مورد استفاده در آن زمان بسیار دشوار بود و برای نیازهای افراد نابینا مناسب نبود.

شارل باربیه که در سال 1812 از مدرسه بریل بازدید کرد، سیستم "نوشتن شبانه" را که توسعه داده بود، برای دانش‌آموزان از جمله بریل توضیح داد. لویی بریل متوجه شد که این سیستم جدید که باربیه به طور اتفاقی آن را یاد گرفته و برای سربازان طراحی کرده است، فرصتی برای افراد کم بینا مانند خودش است و شروع به کار روی آن کرد.

لویی بریل متوجه شد که مهمترین نقص الفبای 12 نقطه ای باربیه این است که حروف الفبا قابل درک نیستند مگر اینکه شخص انگشت خود را حرکت دهد. بر اساس سیستم الفبای باربیه، لویی بریل سیستم خود را متشکل از 6 نقطه، با الهام از تاس‌های چوبی نقطه‌دار که پدرش در کودکی برای او ساخته بود، توسعه داد. بریل که در مدرسه ای که در آن تحصیل کرد تدریس نیز می کرد، مطابق با الفبای خود کتاب می‌نوشت. اولین کتاب نوشته شده با الفبای بریل در سال 1827 منتشر شد. با این حال، الفبای بریل برای مدت طولانی در محافل آموزشی فرانسه پذیرفته نشد و معلمان بر سیستم قدیمی اصرار داشتند. این الفبا تنها 60 سال پس از مرگ لویی بریل بر اثر ابتلا به سل شروع به گسترش کرد.

الفبای بریل که می توان با کمک سوزن روی یک تکه کاغذ نوشت و در آن اعداد، حروف و علائم نگارشی را نیز مشخص کرد، یادگیری خواندن و نوشتن را برای افراد نابینا بسیار آسان کرده است. این امر اجازه می دهد تا آنها به راحتی حروف را زیر انگشتان خود را احساس کنند. با توسعه فناوری، دستگاه هایی که می توانند متون الکترونیکی را به الفبای بریل تبدیل کنند نیز ساخته شده اند. یک سیستم نوشتاری که برای مقاصد نظامی طراحی شده است، اما به طور تصادفی توسط یک فرد کنجکاو نابینا کشف و توسعه یافته است، اکنون راه را برای میلیون ها نفر از افراد کم بینا در سراسر جهان هموار کرده است تا با سهولت بیشتری در تجارت و زندگی اجتماعی شرکت کنند.