کلمه لطفا و تاثیر آن در روابط اجتماعی

هم اکنون در مورد رفتاری صحبت خواهیم کرد که یک قانون مکتوب نیست، اما باعث ایجاد شادی در طرف مقابل می شود، در هنگام درخواست چیزی، بر زبان آوردن کلمه "لطفا".

لطفا کلمه ای با ریشه عربی است که توسط انجمن زبان ترکی به این صورت تعریف شده است: "کلمه ای که در هنگام درخواست چیزی از کسی به معنای "درخواست می کنم" استفاده می شود."

از کلمه لطف گرفته شده است که به معنای "هدیه ای از طرف افراد مهم یا در مقام بالاتر" است.

درست مثل کلمه "شخص من" که دیگر مثل گذشته استفاده نمی شود، «لطفا» هم تعبیری است که معنای احترام به طرف مقابل را دارد. واژه ای که با افزودن پسوند دوم شخص جمع ترکی به کلمه فارسی به وجود می آید، بر اساس این استعاره است که مخاطب، ارباب و گوینده، غلام است.

 لطفاً با ظرافت بیان می کند که گوینده آنچه را که می خواهد انجام شود به عنوان یک لطف می بیند.

گفتن لطفاً در درجه اول راهی برای نشان دادن احترام به دیگران در نظر گرفته می شود. استفاده از این کلمه هنگام بیان خواسته ها و درخواستمان بیانگر این است که ما از دیگران قدردانی کرده و به آنها ارزش قائلیم. ارتباط سالم در صورتی امکان پذیر است که طرفین از ابتدا نشان دهند که با یکدیگر مهربانانه رفتار خواهند کرد. در غیر این صورت ممکن است طرفین با تعصب به حرف یکدیگر گوش دهند و باعث تعامل منفی شوند. گفتن لطفا کمک می کند که ارتباط در فضای موثرتر و مثبت تری برقرار شود.

گفتن لطفا بخشی از رفتار مطابق با هنجارهای اجتماعی در بسیاری از فرهنگ ها است. پیروی از الگوهای رفتاری مناسب در تعاملات درون جامعه تضمین می کند که روابط اجتماعی به شیوه ای مثبت حفظ می شود. از این حیث، کلمه لطفا که روحیه همکاری را تشویق می کند، عنصر مهم سلامت عمومی است.

بیان مودبانه خواسته هایمان بر تصمیم افراد برای کمک به ما تأثیر مثبت می گذارد. حتی اگر آنچه خواسته می شود ماهیتی نداشته باشد که طرف مقابل را مجبور کند، ابراز خواسته ما با "لطفا" نشان دهنده احترام فرد به خود و دیگران است. علاوه بر این، گفتن «لطفاً» به کسی که می‌خواهیم کرایه حمل‌ونقل عمومی را پرداخت کنیم، به گارسونی که سفارش خود را به او می‌دهیم، یا به هر افسری که معامله‌ای با او انجام می‌دهیم، ضرری برای ما نخواهد داشت.