Ευχάριστα Νέα (08-2021)

Η Αρχαιολογική Πόλη των Πάταρων εκτός από την αρχαιολογική και ιστορική αξία της έχει μια ιδιαίτερη σημασία καθώς είναι μια από τις σπάνιες ακτές που οι θαλάσσιες χελώνες της Μεσογείου Καρέτα Καρέτα αφήνουν τα αυγά τους

Που βρίσκεται η Αρχαιολογική Πόλη Πάταρα;

 Η Αρχαιολογική Πόλη των Πάταρων βρίσκεται στην νοτιοδυτική άκρη της Κοιλάδας της Ξάνθου μεταξύ Φέτχιγιε και Καλκά στο χωριό Οβάγκελμις με την σημερινή του ονομασία και είναι μια από τις σημαντικότερες και αρχαιότερες πόλεις της Λυκίας. Η Αρχαιολογική Πόλη Πάταρα όπου συνεχίζονται οι ανασκαφές από τον καθηγητή Φαχρί Ισίκ από το Πανεπιστήμιο Άκντενιζ και την ομάδα του από το 1988 έχει μια ιδιαίτερη σημασία καθώς είναι μια από τις σπάνιες ακτές που οι θαλάσσιες χελώνες της Μεσογείου Καρέτα Καρέτα αφήνουν τα αυγά τους.

Η ιστορίας της Αρχαιολογικής Πόλης των Πάταρων:

Το όνομα της πόλης αναφέρεται στα χετιτικά κείμενα του 13^ου π.Χ αιώνα ως Πάταρ. Τα κομμάτια κεραμικών αντικειμένων που βρέθηκαν στην Ακρόπολη Τέπετζικ παρουσιάζουν ιδιότητες Μέσης Εποχής του Χαλκού ενώ το πέτρινο τσεκούρι που ανήκει στην Εποχή του Σιδήρου και βρέθηκε στους πρόποδες στην ανατολική πλαγιά του Τέπετζικ δείχνει το πόσο παλιά είναι η ιστορία των Πάταρων. Τα Πάταρα τα οποία ήταν μια σημαντική πόλη καθ΄όλη τη διάρκεια της ιστορίας επειδή ήταν το μοναδικό μέρος στην Κοιλάδα της Ξάνθου που έχει ακτή στη θάλασσα αναφέρονταν με το ίδιο όνομα πάνω στις επιγραφές και τα νομίσματα στη γλώσσα των Λυκίων.

Τα Πάταρα όταν το 3^ο π.Χ αιώνα βρέθηκαν στην κυριαρχία των Πτολομαίων έγιναν η σημαντικότερη πόλη της Λυκίας. Η πόλη που στις αρχές του 2^ου αιώνα π.Χ άρχισε να ελέγχεται από το Βασίλειο των Σελευκιδών θεωρούνταν πρωτεύουσα της Λυκίας. Το γεγονός αυτό έγινε επίσημο και τα Πάταρα έγιναν πρωτεύουσα του κοινού των Λυκίων το 167-168 π.Χ όποτε απόκτησαν την αυτονομία τους έναντι της Ρώμης και την ανεξαρτησία τους από τη Ρόδο. Τα μνημειώδη έργα όπως το κτίριο της Βουλής και το θέατρο που αναγέρθηκαν στην πρωτεύουσα κατά την Ελληνιστική Εποχή είναι σύγχρονα με αυτή την ιστορική εποχή. Η πόλη συνέχισε να παραμείνει σημαντική και κατά την ρωμαϊκή κυριαρχία. Ήταν ένα κέντρο όπου πραγματοποιούνταν οι δικαστικές διαδικασίες των νομών της Ρώμης και παράλληλα μια θαλάσσια βάση που συνέδεε τη Ρώμη με τις ανατολικές πολιτείες της. Το 43 μ.Χ η Λυκία γίνεται πολιτεία της Ρώμης ενώ το 73 μ.Χ. η Λυκία και η Παμφυλία ενώνονται και γίνονται μια πολιτεία με πρωτεύουσα τα Πάταρα.  

Τα Πάταρα που φημίζονταν ως ένα σημαντικό προφητικό κέντρο του Απόλλωνα ήταν επίσης ένα λιμάνι όπου αποθηκεύονταν τα δημητριακά που μεταφέρονταν από την Ανατολία στη Ρώμη. Η πόλη παρέμεινε σημαντική και την Βυζαντινή Εποχή και έγινε ένα σημαντικό κέντρο για τους Χριστιανούς. Ο Άγιος Νικόλαος γνωστός ως ‘Άγιος Βασίλης’ κατάγετε από τα Πάταρα. Επίσης ο Άγιος Παύλος πήγε στη Ρώμη με ένα πλοίο από τα Πάταρα. Το γεγονός ότι στη Σύνοδο της Ίζνικ το 325 μ.Χ στην οποία προέδρευε ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο μοναδικός υπογράφων από τη Λυκία ήταν ο Επίσκοπος Πάταρων Επίσκοπος Εύδημος είναι απόδειξη της σημασίας της πόλης εκείνη την εποχή. Τα Πάταρα παρέμειναν σημαντικά σε όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα και μετά τον ερχομό των Τούρκων έφτασαν μέχρι τις ημέρες μας ως ένα σημαντικό κέντρο.

Στην είσοδο στα ερείπια της πόλης υπάρχει η μεγαλοπρεπή και καλά διατηρημένη Ρωμαϊκή Αψίδα του Θριάμβου. Από τις επιγραφές της φαίνεται πως χτίστηκε κατά τον 100 μ.Χ στο όνομα του κυβερνήτη της περιοχής. Στις πλαγιές του λόφου στα δυτικά της αψίδας υπάρχει ένα νεκροταφείο με λυκικές σαρκοφάγους. Σύμφωνα με τις επιγραφές το θέατρο το οποίο βρίσκεται στους πρόποδες του Λόφου Κουρσούνλου στην νότια άκρη της πόλης χτίστηκε ξανά το 147 μ.Χ μετά από τον σεισμό. Ο λόφος Κουρσούνλου είναι η ομορφότερη γωνιά από όπου μπορεί να παρακολουθήσει κανείς τη γενική θέα της πόλης. Από εδώ μπορεί να δει κανείς άνετα τα υπόλοιπα ερείπια της πόλης, τα λουτρά Βεσπασιάν, τον Κορινθιακό Ναό, την λεωφόρο, το λιμάνι και την αποθήκη δημητριακών. Η αποθήκη δημητριακών πίσω από το βάλτο στα βορειοδυτικά του λόφου είναι ένα από τα μνημειώδη έργα που διατηρήθηκαν στα Πάταρα μέχρι τις ημέρες μας και χτίστηκαν στον 2 μ.Χ αιώνα από τον Αυτοκράτορα Αδριανό και την σύζυγο του Σαμπίνα. Στα βόρεια του θεάτρου υπάρχει το κτίριο της Βουλής που φιλοξενούσε τις συνόδους στα Πάταρα που ήταν η πρωτεύουσα του κοινού της Λυκίας. Το νερό της πόλης μεταφέρονταν από τον βράχο στην πλαγιά του Κιζίλτεπε κοντά στο χωριό Ισλαμλάρ σε απόσταση περίπου 20 χιλιομέτρων στα βορειανατολικά. Το τμήμα που ονομάζεται από τους ντόπιους ως «Ντελίκ Κεμέρ» στα βόρεια της προβλήτας Φιρνάζ μεταξύ της πηγής και της πόλης είναι το πιο μνημειώδεις τμήμα των υδάτινων οδών.

Πηγή: Πολιτιστική Πύλη Τουρκίας (Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού)