اختراعات تصادفی و تسهیلات زنده گی - اشعه ایکس(شعاع های رونتگن)

ویلهلم کنراد رونتگن که دریک شب سرد نوامبر درسال 1895 در آزمایشگاه خود کار میکرد، نمی دانست که روزی نه تنها در زمینه طبابت بلکه حتی در تحقیقات فضایی دست به یک کار انقلابی بزند. هدف اصلی او مشاهده تأثیرات الکتریسیته بر روی قسمت‌های مختلفی بود که در داخل یک لوله شیشه‌ای میان خالی قرار داد، اما قوانین طبیعت به او اجازه داد تا یک کشف تصادفی انجام دهد که سرنوشت او و نوع بشر را تغییر می‌دهد. تولد اشعه ایکس، که بعداً به نام خانوادگی دانشمند نامگذاری شد، به طور تصادفی در این آزمایشگاه تاریک پدیدار شد.

پروفسور دکتر ویلهلم کنراد رونتگن که در 27 مارچ 1845 در آلمان به دنیا آمد، در رشته های انجنیری میخانیک و فیزیک کارمیکرد وسال ها دردانشگاه های مختلف تدریس میکرد، متوجه شد که طی آزمایشی که انجام داده است، ذرات الکترون به شیشه برخورد می کند. لوله آزمایش، باعث ایجاد فلاش هایی به نام فلورسانس می شود. دانشمند کنجکاو آزمایش خود را کمی تغییر داد و لوله شیشه ای را با مقوای سیاه پوشاند و اتاق را کاملا تاریک کرد تا میزان عبور نور را درک کند. در آزمایش دوم، رونتگن در فاصله 2 متری از لوله آزمایش متوجه درخششی روی کاغذی که با ماده باریم رادیواکتیف پوشیده شده بود، شد و آزمایش خود را بارها تکرارمیکند و همیشه به همان نتیجه می رسد. رونتگن اشعه جدیدی پیدا کرده بود که می‌توانست از سطح مت ویا تاریک عبور کند و بعداً اختراع خود را "اشعه ایکس" نامید تا زمانیکه بتوند نامی به آن بدهد.

ویلهلم کنراد رونتگن نتایج آزمایش جدید خود را با هیجان فراوان با همسر 23 ساله خود آنا برتا به اشتراک گذاشت و اولین آزمایش انسانی خود را با کمک همسرش انجام داد. آنا برتا که دست خود را بین مواد رادیواکتیو و صفحه فلورسنت برای آزمایش اشعه ایکس قرار داده بود، بدون حرکت به مدت 15 دقیقه منتظر ماند و در نهایت یک عکس سیاه و سفید از استخوان های دست آنا برتا ظاهر شد. پس از اولین اختراع خود، ویلهلم کنراد رونتگن مشاهده کرد که مواد با ضخامت های متفاوت نور را با شدت های مختلف منتقل می کنند. رونتگن اختراع جدید خود را حدود یک ماه بعد در 28 دسامبر 1895 به مردم اعلام کرد، اما او از ثبت اختراع خود که میلیون ها دالر ارزش داشت خودداری کرد. به گفته او   ، اختراع جدید او باید به شکل رایگان در اختیار همه مردم قرار گیرد. ثروتی که همسرش از پدر ارث برده  بود نیز در این تصمیم مؤثر بود.

کار اشعه ایکس که او کشف کرد، هرچند به طور اتفاقی، ویلهلم کنراد رونتگن را قادر ساخت تا جایزه نوبل فیزیک را در سال 1901 دریافت کند، اما دوره تورم فوق العاده در آلمان پس از جنگ جهانی اول باعث شد رونتگن آخرین سال های زندگی خود را در فقر بگذراند. دستگاه‌های اشعه ایکس که به سرعت در بسیاری از شفاخانه‌های اروپا به یکی از وسایل ثابت تبدیل شدند، راه را برای معالجه‌های سریع و جدید در زمینه طبابت باز کردند. اکنون دکتوران می توانند مریضان خود را با اشعه ایکس تشخیص دهند و بدون استفاده از کارد جراحی بر روی بدن آنها، جریان معالجه را آغاز کنند. بسیاری از دانشمندان کشف ویلهلم کنراد رونتگن را سرآغاز فیزیک مدرن می دانند و با اختراع دستگاه های تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری، اولتراسونوگرافی و تشدید مقناطیسی بیشتر تقویت شد.

اشعه ایکس که توسط ویلهلم کنراد رونتگن کشف شد، در طول زمان فراتر از حوزه طبابت گسترش یافت و امکان دستیابی به اطلاعات ارزشمند به ویژه در مطالعات فضایی را فراهم کرد. از آنجایی که نورهای ایکس انرژی بسیار بالاتر و طول موج بسیار کمتری نسبت به اشعه ماوراء بنفش دارند، رصدهای ستاره‌ها، سیاه‌چاله‌ها و حتی کهکشان‌ها در اعماق فضا، به ویژه خورشید ما را قادر می‌سازند تا به داده‌های علمی تبدیل شوند.