تلاشها ومبارزه ای انتخاباتی تورکیه رو به پایان است. انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی تورکیه در تاریخ 14 ماه می برای تورکیه از اهمیت حیاتی برخورداراست، مواضع ائتلاف ها از نظر موضوعات مختلف در حال تغییر است و رویاهای تورکیه جدید متفاوت است. با این حال، در میان این موضوعات، مبارزه با تروریزم شاید یکی از مهمترین تمایزآن بوه است. می توان پیش بینی کرد که پارادایم کنونی مبارزه با تروریزم در معادله ای که اردوغان مجددا به صفت رئیس جمهور انتخاب می شود ادامه خواهد داشت، اما در شرایطی که کمال قلیچداراوغلو پیروز می شود، ابهامات و نگرانی های جدی در این زمینه وجود دارد.

ارزیابی هایی از موسسه تحقیقات علمی و ستراتیژیک ستا  بقلم محقق سیاست خارجی دوچن دکتور جان آجون را در این زمینه برایتان تقدیم میکنیم ...

در حالی که بازی های قدرت همواره درراستای اسارت درگیریها و هرج و مرج در جغرافیای خاورمیانه شکل می گیرد، میتوان از وضعیت مشابهی برای تورکیه صحبت کرد. هم از نظر بازیگران منطقوی و هم از دیدگاه قدرت های جهانی، استفاده از نیابت ها برای حفظ منافع در خاورمیانه مرسوم شده است. در این زمینه می‌توان گفت که پس از بمیان آمدن پ‌ک‌ک به صفت یک سازمان تروریستی در تورکیه، ظهور سازمان‌های زیرمجموعه آن در سوریه، عراق و ایران در صفحه مبارزه تورکیه در وابستگی با ماهیت قدرت ظاهر شد.

سازمان تروریستی پ.ک.ک به ویژه از طریق ارتباطات وابسته به رژیم اسد علیه تورکیه سازماندهی و مورد استفاده قرار گرفت. در طول چند دهه، هزاران تن درنتیجه حملات تروریستی این سازمان جانی جان باخته و قربانب امیال شوم امپریالیزم جهانخوارشدند. از سوی دیگر، ساختار سوریه ای این سازمان با بهره گیری از جنگ داخلی دراینکشوردرسال 2011 قوت گرفت و شروع به فعالیت کرد. این سازمان با تشکیل واحد‌های مسلح در سوریه تحت عنوان YPG، مناطق عفرین، عین العرب و حسکه را تحت کنترل خود درآورد و مراکز تروریستی خویش را درآنجا ایجاد کرد. پ.ک.ک تحولات سوریه را یک فرصت بزرگ خواند. هم ساختار KCK در قندیل و هم عبدالله اوجالان در ایمرالی و گسترش سیاسی آن در تورکیه، PYD/YPG را نقطه عزیمت اصلی می دانستند. این سازمان با استفاده از «فرایند حل» در تورکیه، تمام انرژی خود را به سوریه برد.

یکی از عوامل تعیین کننده کودتای 15 جولای 2016 در تورکیه، سوریه بود. در حالی که تورکیه سال هاست با حفظ ثبات خود در یک جغرافیای دشوار برای تبدیل شدن به یک کشور بزرگ تلاش می کند، با اقداماتی که در سال های اخیر برداشته است، گام به گام به سمت تبدیل شدن به یک بازیگر جهانی پیش می رود. تروریزم همواره به صفت ابزاری علیه تورکیه، علیه آرمان تورکیه برای قدرت جهانی بودن ظاهر شده است. در این زمینه، هدف اصلی از کودتای 24 جولای که تلاش شد توسط FETO انجام شود؛ باید آن را معکوس کردن سیاست خارجی جدید تورکیه که مخالف و غیرقابل هضم تلقی می شود و جلوگیری از مداخله در کشور تروریستی که می خواهند از هیچ در سوریه ایجاد شود، تلقی کرد.

آغاز عملیات نظامی برون مرزی بزرگ تورکیه در سوریه، با ایجاد یک دکتورین امنیتی جدید با اراده سیاسی مصمم رئیس جمهور اردوغان، درست پس از 15 جولای، اساساً پاسخی به این تلاش است. در این زمینه، 15 جولای منحیث یک نقطه عطف بزرگ در برابر ما قرار دارد. هم پاکسازی FETO از نهادهای راهبردی که در آن نفوذ کرده است، به ویژه در بوروکراسی امنیتی، و هم مبارزه فعالانه علیه سازمان های تروریستی PKK/YPG به  صفت پارادایم تعیین کننده سیاست که تورکیه را به یک قدرت جهانی تبدیل می کند، در برابر ما قرار دارد. تورکیه  درزمینه مبارزه با تروریزم در قرن جدید بازی را طبق قوانین برای زنده ماندن در یک جغرافیای سخت انجام می دهد.

بنابراین، مبارزه تورکیه با تروریزم PKK/YPG یک موضوع فراسیاسی و امنیت ملی است. نیاز است که مخالفان اینگونه به موضوع نگاه کنند. با این حال، دیدگاه های مختلف در مبارزه با تروریزم در میان اتحاد احزاب مخالف، که خود را به صفت یک میز 6 حزبی بیان می کند، باعث نگرانی می شود. این واقعیت که کمال قلیچداراوغلو، که همچنین نامزد ریاست جمهوری اتحاد ملت است، با سازمانهای HDP/YSP، ادامه دهنده سیاسی سازمان تروریستی PKKاند، همکاری می کند، این تصور بمیان می اورد که مبارزه با تروریزم در دوران حکومت احتمالی قلیچداراوغلو تضعیف خواهد شد. اپوزیسیون باید موضع خود را در این مورد روشن کنند و روشی را اتخاذ نمایند تا زداینده این نگرانی ها شود